«Կդրաա՜վ, թելը կդրաա՜վ»… Հայկական ամենաբարի ֆիլմերից մեկի՝ «Կտոր մը երկինք»-ից են այս խոսքերը: Ֆիլմ,որը պատմում է Խարբերդում մեծացող մի երազկոտտղայի՝ Թորիկի մասին:
Հնչում է Մանսուրյանական խաղաղ երաժշտությունը, բացվում է կտոր մը երկնքի պատկերը և սկսվում է պատմությունը: Սցենարի հեղինակն ու ռեժիսորը Հենրիկ Մալյանն է: Ֆիլմի հիմքում ընկած է Վահան Թոթովենցի «Բաց կապույտ ծաղիկներ» պատմվածքը: Տևողությունը 92 րոպե է: Դերերում սիրված դերասաններ են՝ Մհեր Մկրտչյան, Սոֆիկո Ճիաուրելի, Գալյա Նովենց և ուրիշներ:
Փոքրիկ Թորիկը, կորցնելով ծնողներին, մեծանում է բարեսիրտ մորաքրոջ՝ Թուրվանտայի տանը և Փալանճի Գրիգորին ընդունում որպես հայր: Խելքից կաղում էր.դպրոցում նույնիսկ տառերը չկարողացավ հիշել «այբ, բեն, գիմ, դա…մմ…գիմ, դաա…»: Նա կարծես ա՜յլ աշխարհից լիներ.ամբողջ ժամանակ երկնքին էր նայում, հետևում լողացող ամպերին: Միամիտ էր, պա՜րզ մի էակ:
Փալանճի Գրիգորը որոշեց իր արհեստը սովորեցնել Թորիկին. «-Թորիկ,յավրում,արհեստին մենծ ու պզտիկը չկա, ամեն արհեստ իրեն արժեքն ունի,ինչու որ ամեն արհեստ մարդս աղքատութենե կազատե,ուրիշին կարոտ չըներ.փալանճիությունն էլ արհեստ է և շատ աղեկ արհեստ է, հըլե հարցուր թե ինչու՞,-ինչու՞,Գրիգոր աղա,-Ինչու որ գործդ մարդու հետ չէ, իշու հետ է:»
Գրիգոր աղայի մահանալուց հետո Թորիկը շարունակում է նրա գործը:Բայց, երբ հասունանում է ամուսնանալու պահը, ոչ մի ընտանիք չի ցանկանում աղջկան տալ փալանճուն, քանի որ եկամուտը մեծ չէ ընտանիք պահելու համար: Թորիկն ամուսնանում է հասարակաց տան մի կապուտաչյա աղջկա հետ:Անիմաստ բամբասանքները առանձնապես չեն տխրեցնում նրանց, քանի որ հիմքում ամուր սերնէ կապում ու պարզության գեղեցկությունը…
Ֆիլմի գաղափարը որքան պարզ է, այնքան էլ խորն է…Այն հարազատ է, ժպտացնող…և նորից ու նորից ուզում ես նայել…լսել երաժշտությունը…վայելել… Հիանալի աշխատանք է կատարված… շնորհակալություննմանարժեքստեղծելու համար:
![[:am]Արևիկ Մախսուդյան[:ru]Аревик Махсудян[:en]Arevik Makhsudian](http://arvestagir.am/wp-content/uploads/2016/01/Arev300x300-100x100.jpg){kind=avatar}
Թողնել մեկնաբանություն