+374 99 12 80 82 Երեքշաբթի - 19 Մարտ 2024

Աստղիկ Ամիրբեկյան

  • Մարկոս Գրիգորյանը և գորգարվեստը

    Մարկոս Գրիգորյանը և գորգարվեստը

    Հայկական և իրանական արվեստում իր ուրույն տեղն ունի Մարկոս Գրիգորյանը ում անունը համշխարհային արվեստում կապվում է հիմնականում հողանկարչության հետ: Բացի նկարչական գործունեությունից, նա անդրադարձել է նաև հայկական գորգերին, սկսել բացահայտել այն 1958 թվականից` իր արվեստանոցի հաստոցի միջոցով, որը նվեր էր ստացել թեհրանցի վարպետներից: Մարկոսը ստեղծել է բազմաթիվ գորգանկարներ, որոնք շատ արխայիկ են, ազատ տեղադրված տարածության

  • Զարդանախշերը հայկական գորգերում և տարազում

    Զարդանախշերը հայկական գորգերում և տարազում

    Ժամանակի ընթացքում հագուստը ենթարկվել է բազմաթիվ փոփոխությունների, սակայն կան ընդհանուր բնորոշիչներ, որոնք անփոփոխելի են մնացել: Նույնիսկ օտար փոխառությունների դեպքում հայերը ստեղծագործական մոտեցում են ցուցաբերել գույների, ձևերի և ներդաշնակության մեջ: Տարազի յուրահատկություններից են ընտրված գույները և զարդանախշերը: Այս երկու բնորոշիչներով կարելի է նաև նկարագրել հայկական գորգերը: Տարազային համալիրը բաղկացած է մի քանի մասերից, որոնք լրացնում են

  • Հայագետ Կլոդ-Արմէն Մութաֆեանի դասախոսությունը.  «Եկեղեցական հարաբերությունները Կիլիկյան Հայաստանի և ֆրանկ Ասորիքի միջև (12-13 դարեր)»

    Հայագետ Կլոդ-Արմէն Մութաֆեանի դասախոսությունը. «Եկեղեցական հարաբերությունները Կիլիկյան Հայաստանի և ֆրանկ Ասորիքի միջև (12-13 դարեր)»

    Հայագետ Կլոդ-Արմէն Մութաֆեանը հունիսի 1-ին անցկացրեց «Եկեղեցական հարաբերությունները Կիլիկյան Հայաստանի և ֆրանկ Ասորիքի միջև (12-13 դարեր)» թեմայով հանրային դասախոսություն, որի ընթացքում հայտնի հայագետը խոսեց Կիլիկիայի և Հռոմի քաղաքական, առավելապես, եկեղեցական հարաբերությունների մասին, նշերով, որ եկեղեցական վեճերը միշտ քաղաքական բնույթ են ունեցել: Հեղինակը բազմաթիվ պատմական փաստաթղթերով, որոնք այժմ պահպանվում են Վատիկանի գաղտնի դիվանում, և մանրանկարներով, որոնք

  • Կարպետները հայկական գորգագործական մշակույթում

    Կարպետները հայկական գորգագործական մշակույթում

    Մարդկության խոշոր նվաճումներից մեկը ոստայնանկությունն է: Հին աշխարհում, հատկապես Ասիայի այն վայրերում, որտեղ ժողովուրդները զբաղվում էին անասնապահությամբ, մասնավորապես ոչխարաբուծությամբ, լայնորեն զարգացել են մանածագործությունը, ջուլհակությունը և կարպետագործությունը: Կարպետագործությունը գորգագործության նման գալիս է դարերի խորքից, սակայն այն  ունի ավելի հին պատմություն: Կարպետագործության համար հում նյութ է հանդիսացել ոչխարի, ուղտի բուրդը, այծի փափուկ մազը (դֆտիկ), բամբակը, մետաքսը: Վասպուրականում,